ေကာင္းကင္ျပာေရ...
ႏွလုံးသားနဲ ့ ဦးေႏွာက္
စီးခ်င္းထုိးေနတာ ၾကာခဲ့ေပမယ့္
မေန့တစ္ေန့ကမွ
ငါ့ပါးစပ္က နင့္ကုိေမ့လုိက္ျပီဆုိေတာ့
ႏွလုံးသားက တဆစ္ဆစ္နာေနရျပီေပါ့...။
မေမ့ရက္နဳိင္ခဲ့လုိ့ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ
ေသာ့ခတ္သိမ္းထားျပီဆုိေတာ့
ကုိယ့္အျဖစ္နဲ ့ကုိယ္ခံရတာ
နည္းေသးတယ္လုိ ့ဟစ္ေၾကြးခ်င္တယ္...
ဒါေပမယ့္....
ႏွဳတ္ဖ်ားမွာ ဆုိ ့နစ္ေနျပီး
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖုိ့
ငါ့ဆႏၵေတြ ေလဟာနယ္ထဲမွာ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားျပီ....။
ဦးေႏွာက္ကုိ အနဳိင္ေပးခဲ့ေတာ့
ႏွလုံးသားကုိလည္း
တစ္သက္တစ္ကၽြန္း အက်ဥ္းသားအျဖစ္
အမိ္န္ ့ခ်ခဲ့ပါျပိ...။
ဒါေနာက္ဆုံးရလဒ္လုိ ့ဆုိရမလား။
ငါဆုံးျဖတ္ခဲ့တဲ့ အရာရာတုိင္း
ႏွလုံးသားရဲ ့အလုိဆႏၵမပါဘူးဆုိတာ.................။
* ကုိကိုး၀ုိင္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment