၂၁ ရာစုအစပိုင္း
ေအာ္ငုိေနေသာ ငါက အ၀တ္ဗလာနဲ ့ (အူ၀ဲ အူ၀ဲ)...။
(သုိ ့ေသာ္)
ေလာကမွ အဓမၼေရာင္းခ်ေသာ အေရခြံတစ္ခုကုိ
ငါ ၀ယ္ယူေကာက္၀တ္ခဲ့၏။ (အတၱအေရခြံ)
ေလာကက ေျပာ၏ ``ဒါမွ လူစစ္စစ္´´ တဲ့....။
၂၁ ရာစုအလယ္ပုိင္း
အေရခြံေအာက္မွ အသိတရားတစ္ခုျဖင့္
ထင္ရာစုိင္းေသာ ငါက
ရုိင္းျပမွဳေတြနဲ ့ ေ့မြေပ်ာ္ေနခဲ့၏။
ရက္စက္ျခင္းေတြနဲ ့အေဖာ္အသင္းဖြဲ ့ေနခဲ့၏။
ထိုသုိ ့ျဖင့္...
အေရခြံေအာက္မွ အယူ၀ါဒတစ္ခုျဖင့္
``ငါ´´ တစ္လုံး ရွင္သန္ၾကီးထြားလာခဲ့၏...။
၂၁ ရာစုေနွာင္းပုိင္း
အေရခြံေအာက္မွ ငါက ငါ့ကုိယ္ငါ ဆပြားရင္း
ငါ၀တ္ဆင္ထားေသာ အေရခြံက ငါ့အေပၚ ပိက်လာခဲ့၏...။
ငါေမြးေသာ ငါ့ကုိ ငါက မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့
ငါနဲ ့ငါ့ခ်င္း ကပ္ျငိ...။
ငါ့က ငါကုိ ဆြဲဆုတ္ရန္ၾကံလာေတာ့
ေနာက္ဆုံး၌ ငါ့ကုိယ္ငါပဲ အဆုံးစီရင္ခဲ့ရ၏...။
ေနာင္ရာစုမ်ား
``ငါ..ငါ့´´ေတြ ပိျပီးငါေသသြားေသာ္လည္း...
ငါ၏မွတ္တုိင္၊ငါ့အယူ ငါ့၀ါဒမ်ားကား
အေရခြံသစ္ကုိ ျပန္ေမြးဖြားေစျခင္းနဲ ့
အတၱေဖာင္းပြလာမွဳေၾကာင့္ ဆက္လက္က်န္ရွိေနဦးမည့္
အေရခြံေအာက္မွ
``ငါ့..ငါ´´စေသာ ငါအေသးစားကေလးမ်ားသာ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။
* ၀သုန္ခါး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment