သထံုလမ္းက အျဖဴေရာင္တမ္းခ်င္း

ဟိုတုန္းကေတာ ့
ေနျခည္ေတြ ဖူးသစ္စ ခပ္ေႏြးေႏြးသထံုလမ္းမွာ
ပန္းခင္းေတြ ဖိနပ္လုပ္စီး၊
သံေယာဇဥ္ထီးေလးေတြ ကိုယ္စီေဆာင္းရင္း
ေလျပည္ကို ေတးဖြဲ ့လုိ ့ေလွ်ာက္ၾကတယ္ ......။

အခုေတာ ့ရင္ေရာ္တဲ ့ေန ့လည္ခင္း..
ဒီအခ်ိန္ ေလွာင္ျမိဳက္လုိ ့လံုးပါးပါးရတဲ ့ဘ၀မွာ
တိမ္ယူရာ လြင့္ ၊ ေလယူရာ ေမ်ာ
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ မ်က္၀န္းမွာ တိမ္ညိဳေတြ ထြန္းရင္း
ကံမကုန္ ျပန္ဆံုရဖုိ ့သာ ဆုေတာင္းၾကရတယ္....။

ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ႏြမ္းအိုတဲ ့ ညေနခင္း ...
ျပာႏွမ္းႏွမ္း အလြမ္းေတြ ဆည္းဆာနဲ ့ေဆးရေအာင္ပါ့
ကံမကုန္ ျပန္ဆံုျဖစ္ရင္သာ
ပစၥည္း ၊ ဥစၥာေတြ စီးမလာေၾကး ...
ရာထူး ၊ ဂုဏ္ပကာႆနေတြ ေဆာင္းမလာေၾကး ...
အတိတ္ေတြ ေျခရာထင္ဆဲ သထံုလမ္းမွာ
ဟိုးအရင္ အျဖဴေရာင္ေတးသြားေတြ
သံျပိဳင္တူ ဆုိညည္းရင္း ေလွ်ာက္ၾကမယ္ေလ .....။

                                        * ၀သုန္ခါး
                                 ( ၁.၈.၂၀၁၁ ေန ့၊ 4.2 မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ႏွဳတ္ဆက္ျခင္းအမွတ္တရ)